საერთაშორისო დასახელება - ambroxol hydrochloride
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: პულმონოლოგია → მუკოლიზური და ხველის საწინააღმდეგო საშუალებები → მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალებები
შემადგენლობა
1 მლ ხსნარი შეიცავს:
აქტიურ ნივთიერებას: 7,5 მგ ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს.
დამხმარე ნივთიერებები: ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი (E330), დინატრიუმის ჰიდროფოსფატ დიჰიდრატი (E339), ნატრიუმის ქლორიდი, ბენზალკონიუმის ქლორიდი, გასუფთავებული წყალი.
აღწერა
გამჭვირვალე, უფერო ან ოდნავ მოყავისფრო ხსნარი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
ამოსახველებელი საშუალება, ხველის საწინააღმდეგო საშუალებებთან კომბინაციის გარდა.
მუკოლიზური საშუალებები.

გამოყენების ჩვენება
სეკრეტოლიზური თერაპია ნახველის ფორმირებისა და გამოყოფის დარღვევით გამოწვეული ბრონქებისა და ფილტვების მწვავე და ქრონიკული დაავადებების დროს.

გამოყენების წესი და დოზები
მოზრდილები და ბავშვები 6 წლის ასაკიდან: 2-3 მლ ხსნარი 1-2 ჯერ დღეში (შეესაბამება 15-22.5 მგ ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს 1-2 ჯერ დღეში).
არ შეიძლება ლაზოლვანი საინჰალაციო ხსნარის მიღება 4-5 დღეზე მეტი დროის განმავლობაში ექიმთან კონსულტაციის გარეშე.

გამოყენების წესი
ლაზოლვანი საინჰალაციო ხსნარის გამოყენება შეიძლება სხვადასხვა თანამედროვე საინჰალაციო მოწყობილობებში (მაგალითად, კომპრესორული და ულტრაბგერითი), გარდა ორთქლის ინჰალატორებისა. ხსნარის გაცხელება 80◦ჩ-მდე 10 წუთის განმავლობაში არ ახდენს უარყოფით გავლენას სტაბილურობაზე.
ლაზოლვანი საინჰალაციო ხსნარის შერევა შეიძლება ფიზიოლოგიურ მარილიან ხსნარებთან და ბეტა-სიმპათომიმეტიკებთან.
არ შეიძლება ლაზოლვანი საინჰალაციო ხსნარის შერევა კრომოგლიცის მჟავასთან. გარდა ამისა, რეკომენდებული არ არის პრეპარატის შერევა სხვა ხსნარებთან, მაგალითად, ტუტე ზღვის საინჰალაციო წყალთან, თუ შედეგად მიიღება 6,3-ზე მაღალი პH-ის მქონე ნარევი. მომატებული პH მნიშვნელობა შეიძლება იწვევდეს ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდის თავისუფალი ფუძის დალექვას ან ხსნარის ამღვრევას.
ინჰალატორიდან გამოსული ჰაერის მაქსიმალური დატენიანების მიღების მიზნით ლაზოლვანი საინჰალაციო ხსნარს ურევენ ფიზიოლოგიურ მარილიან ხსნართან თანაფარდობით 1:1.
საინჰალაციო ხსნარი არის იზოტონური, ამიტომ არ ახდენს უარყოფით გავლენას ლორწოვან გარსებზე. მიუხედავად ამისა, თავად ინჰალაციის შედეგად შესაძლებელია ხველის გამოწვევა, ამიტომ ინჰალაციის დროს რეკომენდებულია ისუნთქოთ თავისუფალ რეჟიმში.
ინჰალაციის წინ ხსნარი უნდა შეათფოთ სხეულის ტემპერატურამდე.

გვერდითი მოქმედება
იმუნური სისტემის მხრივ:
იშვიათად: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები
უცნობია: ანაფილაქსიური რეაქციები, ანაფილაქსიური შოკის ჩათვლით, ანგიონევროზული შეშუპება, ქავილი.
ნერვული სისტემის მხრივ:
ხშირად: დისგევზია (გემოს შეგრძნების შეცვლა).
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:
ხშირად: გულისრევა, პირის ღრუში დაბუჟების შეგრძნება.
არახშირად: ღებინება, დიარეა, დისპეფსია, ტკივილი მუცლის არეში, სიმშრალე პირის ღრუში.
იშვიათად: სიმშრალე ყელის არეში.
ძალიან იშვიათად: სიალორრეა (ჭარბი ნერწყვდენა).
სასუნთქი სისტემის, გულმკერდისა და შუასაყრის ორგანოების მხრივ
ხშირად: ყელის არეში დაბუჟების შეგრძნება.
ძალიან იშვიათად: ქოშინი და ბროქნოსპაზმი (ჩვეულებრივ, სასუნთქი გზების ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტებში).
უცნობია: ქოშინი (ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციის სიმპტომის სახით).
კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ:
იშვიათად: გამონაყარი, ჭინჭრის ციება.
სიხშირე უცნობია: კანის მძიმე რეაქციები (მათ შორის, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი, მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულოზი).
ზოგადი დარღვევები და რეაქციები შეყვანის ადგილას:
არც ისე ხშირად: ციებ-ცხელება, რეაქციები ლორწოვანი გარსის მხრივ.