საერთაშორისო დასახელება - INSULIN ISOPHANE
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰიპოგლიკემიური საშუალება
შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 10 მლ
1 მლ
ინსულინი იზოფანი ........ 40 სე

ჩვენებები:
შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 1. შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2.
პერორალური ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებების მიმართ რეზისტენტობა, ნაწილობრივი რეზისტენტობა (ასეთ შემთხვევაში გამოიყენება კომბინირებულ თერაპიაში);
ინტერკურენტული დაავადებები;
ოპერაციული ჩარევა (მონო – ან კომბინირებული თერაპია);
ორსულობის ფონზე შაქრიანი დიაბეტი (დიეტოთერაპიის უეფექტობისას).

მიღების წესი და დოზირება:
საუზმემდე დღეში 30–45 წუთით ადრე 1–2–ჯერ დღეღამეში (ინექციის ადგილს ყოველ ჯერზე ცვლინ). განსაკუთრებულ შემთხვევაში ექიმი ნიშნავს პრეპარატს კუნთში.
ვენაში საშუალო ხანგრძლიობის ინსულინის შეყვანა აკრძალულია!
დოზას არჩევენ ინდივიდუალურად და დამოკიდებულია სისხლში და შარდში გლუკოზის შემცველობაზე, განსაკუთრებით დაავადების მიმდინარეობისას.
ჩვეულებრივ დოზა შეადგენს 8–24 ME 1–ჯერ დღეში. ინსულინის მიმართ მაღალი მგრძნობელობისას ბავშვებში და მოზრდილებში საკმარისი შეიძლება აღმოჩნდეს 8 ME/დღეში დოზა, დაბალი მგრძნობელობის პაციენტებში – დოზა აჭარბებს 24 ME/დღეში. თუ დილის დოზა აჭრბებს 0.6 ME/კგ–ზე, კეთდება 2 ინექციის სახით სხვადასხვა ადგილზე.
ავადმყოფები, რომლებიც ღბულობენ დღეღამეში 100 ME და მეტს, ინსულინის შეცვლისას რეკომენდებულია ჰოსპიტალიზაცია. ერთი პრეპარატიდან მეორეზე გადაყვანისას საჭიროა გლუკოზის კონტროლი სისხლში.

უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა, ჰიპოგლიკემია.

გვერდითი მოქმედება:
– ალერგიული რეაქციები (ჭინჭრის ციება, ანგიონევროტული შეშუპება – ცხელება, ქოშინი, არტერიული წნევის დაქვეითება);
– ჰიპოგლიკემია (კანის საფარველის სიფერმკრთალე, ოფლის გამოყოფის გაძლიერება, გულის ცემის გაძლიერება, კანკალი, შიმშილის გრძნობა, აღგზნებულობა, განგაში, პირის ღრუს პარესთეზია, თავის ტკივილი, ძილიანობა, უძილობა, შიში, დეპრესიული განწყობა, გაღიზიანებულობა, უჩვეულო ქცევები, არათავდაჯერებულობა მოძრაობაში. დარღვევა მეტყველების და სმენის) , ჰიპოგლიკემიური კომა;
– ჰიპერგლიკემია და დიაბეტური აციდოზი (დაბალი დოზის დროს, ინექციის გამოტოვებისას, დიეტის დაუცველობისას, ცხელებისა და ინფექციის დროს): ძილიანობა, წყურვილი, მადის დაქვეითება, სახის ჰიპერემია; ცნობიერების დარღვევა (პრეკომატოზური და კომატოზური მდგომარეობის განვითარებამდე); მხედველობის გარდამავალი დარღვევა (განსაკუთრებით თერაპიის დასწყისში);
ჯვარედინი იმუნოლოგიური რეაქციები ადამიანის ინსულინთან; ანტიინსულარული ანტისხეულების ტიტრის მომატება გლიკემიის შემდგომი ზრდით; ჰიპერემია, ქავილი და ლიპოდისტროფია (ატროფია ან ჰიპერტროფია კანქვეშა ცხიმოვანი შრის) შეყვანის ადგილას. მკურნალობის დასწყისში – შეშუპება და რეფრაქციის დარღვევა (ატარებს დროებით ხასიათს და გაივლის მკურნალობის გაგრძელებისას).