საერთაშორისო დასახელება - LOSARTAN ფარმაკოლოგიური თვისებები
ჰიპოტენზიური საშუალება, ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორების არაპეპტიდური ბლოკატორი. გამოირჩევა მაღალი არჩევითობითა და აფინიტეტით AT1 ტიპის რეცეპტორების მიმართ, რომელთა მონაწილეობითაც ხორციელდება ანგიოტენზინ II ძირითადი ეფექტები.
აღნიშნული რეცეპტორების ბლოკადის პირობებში გამორიცხულია სისხლძარღვებზე ანგიოტენზინ II-ის შემავიწროვებელი მოქმედება ან მისი განვითარების შესაძლებლობა, თირკმელზედა ჯირკვლიდან ალდოსტერონის გაძლიერებული სეკრეცია ანგიოტენზინის გავლენით და ანგიოტენზინ I-ის ზოგიერთ სხვა ეფექტიც. ლოსარტანისათვის გახანგრძლივებული მოქმედება დამახასიათებელია (24 სთ და მეტი), რაც მისი აქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნითაა განპირობებული.
ჩვენებები არტერიული ჰიპერტენზია.
დოზირების რეჟიმი შიგნით მისაღები საშუალო დოზა 50 მგ დღეღამეში 1-ჯერ. საჭიროების მიხედვით დოზა შეიძლება 25 მგ-მდე შემცირდეს ან 100 მგ-მდე გაიზარდოს დღეღამეში; უკანასკნელ შემთხვევაში დოზა შეიძლება 2 მიღებაზე განაწილდეს.
გვერდითი მოვლენები მოსალოდნელი თავბრუ, თავის ტკივილი, ზედა სასუნთქი გზების ინფექცია, იშვითად - ზურგის ტკივილი, ფაღარათი, ცხვირში შეგუბება, დაღლილობა, მშრალი ხველება, სპაზმები და ტკივილი კუნთებში, ალერგიული რეაქციები; იშვიათად - სისხლში ღვიძლის ტრანსამინაზების, ბილირუბინის, კალიუმის დონეების მატება.
უკუჩვენებები * ორსულობა, ლაქტაცია (ძუძუთი კვება); * ჭარბი მგრძნობელობა ლოსარტანისადმი. განსაკუთრებული მითითებები ლოსარტანის გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ მკურნალობისაგან მოსალოდნელი დადებითი შედეგისა და სარისკო გვერდითი მოვლენების დაპირისპირების საფუძველზე შემდეგი პათოლოგიური მდგომარეობების პირობებში: ♦ თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზი, თირკმლის ფუნქციის ზომიერი ან მძიმე დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციური მოშლილობა. ♦ სითხისა და/ან ნატრიუმის დეფიციტის შემთხვევაში მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა წყლისა და ელექტროლიტური ბალანსის კორექცია, ან მკურნალობის დაწყება შემცირებული დოზით. ♦ ლოსარტანისა და სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების ერთდროული მიღების შემთხვევაში ჰიპოტენზიური მოქმედების ურთიერთგაძლიერება მოხდება. ♦ განსაკუთრებული ყურადღებაა საჭირო დიურეტიკებთან კომბინაციის შემთხვევაში, ვინაიდან მკვეთრად გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიაა მოსალოდნელი. ასეთ ვითარებაში ლოსარტანის საწყისი დოზა უნდა შემცირდეს. ♦ აასს-ებმა, განსაკუთრებით ინდომეტაცინმა შესაძლებელია ლოსარტანის ჰიპოტენზიური მოქმედება დააქვეითოს. ♦ კალიუმის პრეპარატებთან, კალიუმდამზოგველ დიურეტიკებთან, ციკლოსპორინთან ერთდროული მიღების შემთხვევაში მოსალოდნელია ჰიპერკალიემია; თუ აღნიშნული პრეპარატების დანიშვნა აუცილებელია, სისხლში კალიუმის დონის სისტემატური განსაზღვრაა რეკომენდებული.
